Z badań przeprowadzonych w ramach projektu Seven Country Studies wynika, że ludzie zamieszkujący kraje leżące wokół Morza Śródziemnego oraz Japonię mogą pochwalić się najdłuższą oczekiwaną długością życia. Co więcej, obserwuje się u nich najniższe prawdopodobieństwo zachorowania na choroby sercowo-naczyniowe czy wyszczególnione typy nowotworów. Z uwagi na te obserwacje, zaczęto zauważać, że styl życia i nawyki żywieniowe tych społeczeństw mogą być cenną strategią profilaktyki chorób cywilizacyjnych.
Dieta śródziemnomorska, zgodnie z aktualną definicją, odnosi się do trendów żywieniowych które dominowały w Grecji, zwłaszcza na Krecie, oraz w południowych regionach Włoch w początkach lat 60. XX wieku. Wyjątkowym elementem tego modelu odżywiania jest małe spożycie nasyconych kwasów tłuszczowych, które nie przekracza 7-8% dziennego zapotrzebowania energetycznego. Przy tym całkowite spożycie tłuszczów oscyluje między 25 a 35% całodziennej dawki kalorii.
Mimo pewnych rozbieżności w diecie śródziemnomorskiej między różnymi krajami tego obszaru, zauważono, że to sposób odżywiania obywateli Krety jest najbardziej korzystny. Jak zaprezentowało wcześniej wspomniane badanie, przekłada się on na znacznie mniejsze ryzyko śmierci z powodu choroby niedokrwiennej serca w porównaniu do innych państw. W trakcie 25-letnich obserwacji okazało się, że dla mieszkańców Krety ryzyko to jest sześciokrotnie niższe niż dla Finów.